Rustykalny rower

Taki styl zdecydowanie lubię najbardziej!
Marzy mi się dom w takim klimacie.Drewniane belki,ściana z prawdziwej cegły,dużo lnu,koronek i dekoracje takie jak mój dzisiejszy rower.Tylko wtedy,aby było jeszcze bardziej w zgodzie z naturą, foamiranowe bzy zamieniłabym na bukieciki z prawdziwej,suszonej lawendy.
Jako że aktualnie wystrój mojego pokoju jest raczej mało rustykalny,rowerek mogą spokojnie zdobić bzy:)
Podobny do tego rower,miała moja prababcia.Stał on oparty o ścianę jej drewnianego domku,krytego strzechą.W małych okienkach wisiały stare,koronkowe firanki.Pomalowane białą farbą ramy okienne pokrywały naturalne spękania.Dom okalał stary drewniany płot,który jednocześnie stanowił ogrodzenie kwietnego ogródka,w znaczącej części wypełnionego aksamitkami.Zwieńczeniem tegoż ogródka był krzew liliowego bzu,pod którym prababcia,w wiosenne i letnie dni, siadywała na ławeczce,dodatkowo podparta o laskę.Długie godziny codzienności, umilała sobie pogawędkami z sąsiadami,którzy każdego dnia,chodząc do pobliskiego sklepu,mijali jej chałupkę.Miło tak było posiedzieć z babcią na tej ławce,w nieśpiesznej atmosferze,pośród obezwładniającego zapachu bzu mieszającego się z dość oryginalnym zapachem aksamitek.Ciszę przerywało brzęczenie Komarków (motorowerów),co chwilę przejeżdżających przez wieś:)
Wracając do roweru.Zawsze tam stał i był nieodłącznym atrybutem babcinego podwórka...Tylko czasem wujek Mieczek jeżdził na tym rowerze...po śmietanę:)))

Dla urozmaicenia,uszydełkowałam filetowe serweteczki oraz zrobiłam "drewnianą" skrzyneczkę na kwiaty.Skrzynkę najpierw uformowałam z kartonu,a następnie okleiłam płaskimi,wąskimi patyczkami,odpowiednio przyciętymi do rozmiaru pudełka.Na końcu przetarłąm woskiem postarzającym Annie Sloan.
Bzy są oczywiście z foamiranu.Błagam,tylko nie pytajcie mnie,jak dużo czasu zabrało mi ich zrobienie.Miliony tych malutkich kwiatuszków potrzebowałam,więc możecie sobie wyobrazić.
Był moment,że chciałam to rzucić,uciec i nie wracać:)))
To jest zajęcie,zdecydowanie,dla osób o mocnych nerwach.Wynika z tego,że takowe posiadam,skoro wytrzymałam do końca.Narazie o bzie nie chcę nawet słyszeć.Jeżeli jeszcze kiedyś przyjdzie mi do głowy,by zrobić kilka,to zadanie to pozostawię na długie zimowe wieczory:)

Rower zostaje ze mną na zawsze,jako wyzwalacz miłych wspomnień:)




Zgłaszam go na wyzwania blogów:

                                                                     I like challenges

                                                                         Artimeno

              Praca musi zawierać krople rosy i być inspirowana tym przepięknym moodboardem!



                                                                               oraz
                                                                          It's just fun

                             Bardzo Wam dziękuję za odwiedziny i motywujące komentarze:)
                                                                         Ada:)